به طور کلی سی دی و دی وی دی ها را به دو روش می توان تکثیر کرد:

روش اول:
استمپر
استمپر یک مهر فلزی است از جنس نیکل، که اطلاعاتی که شما می خواهید درون لوح فشرده قرار دهید ابتدا به صورت بسیار دقیقی روی این مهر حک می شود. سپس در کارخانه هنگام تولید سی یا دی وی دی این اطلاعات مستقیما توسط استمپر روی لوح فشرده قرار می گیرد. بدین صورت که هنگام تزریق پلی کربنات (ماده تشکیل دهنده لوح های فشرده) درون قالب، اطلاع دلخواه شما توسط مهر فلزی (استمپر) که قبلا طبق محتوای تحویلی شما ساخته شده است، روی لوح فشرده حک می شود.
از مزایای این روش می توان به کیفیت بهتر لوح های فشرده و نیز کاهش چشم گیر سی دی و دی وی دی های سوخته و خراب اشاره کرد. البته به معایب این روش هم باید اشاره کرد که به خاطر داشتن هزینه های اولیه فقط، در تیراژهای بالا مقرون به صرفه بوده و همچنین مستلزم زمان بیشتری (حدود ۱۰ الی ۱۴ روز کاری) می باشد.
روش دوم:
دستگاه داپلیکیتور
دستگاه های داپلیکیتور در دو نوع ۱ به ۷ و ۱ به ۱۱ در بازار موجود می باشند که به طور مثال در نوع ۱ به ۱۱ دستگاه شامل یک کیس بزرگ برای قرارگیری رایتر ها، یک رایتر اصلی برای خواندن لوح فشرده مادر، یک دستگاه برد داپلیکیتور و ۱۱ عدد رایتر جهت رایت لوح های فشرده خام هستند.
در این روش سی دی یا دی وی دی مادر را در رایتر اصلی قرار می دهیم. سپس توسط برد داپلیکیتور تنظیمات از قبیل سرعت رایت، تست بعد از رایت و… را انجام می دهیم. سپس با قرار دادن سی دی یا دی وی دی های خام در ۱۱ رایتر دیگر و دستور رایت، دستگاه شروع به رایت کردن لوح های فشرده خام می کند.
مزیت این روش نسبت به استمپر مناسب بودن قیمت و در اختیار بودن دستگاه می باشد. همچنین چون هزینه اولیه چندانی هم برای رایت ندارد پس در تیراژ های معمولی مقرون به صرفه تر بوده و هیچ محدودیتی در کم بودن تعداد نخواهید داشت.